Japan, een land van tegenstellingen

Japan is Anders, anders dan je denkt voor dat je erheen gaat. Een vergelijking maken met n ander land is bijna niet mogelijk...

De heenreis is ongeloofelijk snel gegaan. 2 x knipperen met de ogen en we stonden op Tokyo Station en de eerste Europeaan die we tegenkwamen op n perron in deze Metropool van 35 miljoen inwoners was een oud klasgenoot uit Kerkrade, hoe bizar is dat.

Het heeft even geduurd voordat we dit bericht konden schrijven, simpelweg geen tijd. Slapen lukt nog net, eten wordt gecombineerd onlun of onlundin op een dag is geen uitzondering. Tokyo is ongeloofelijk gaaf, ongeloofelijk groot(s) en er is ongeloofelijk veel te zien en te beleven. Het is overweldigend en een beetje veel impulsen zeker wanneer je rechstreeks van een dorp als Nederland komt.

Tokyo is zo groot als de provincie Utrecht en in die paar dagen dat we hier zijn proberen we volop van deze stad en haar sfeer te genieten. Dinsdag hebben we rond de middag onze tassen in het hotel afgegeven en met onze odeur du plane gelijk richting Shinjuku begeven. Er zijn een aantal dingen die gelijk opvallen en het is moeilijk om het 'kort' samen te vatten
Het is heel gestructureerd,geordend,duidelijk en overzichtelijk en dat functioneert geweldig. Japan snap ik, hier zou ik zo een paar jaar kunnen wonen. Het is moeilijk uit te leggen wat je hier ervaart, Miljoenen mensen en toch heel erg Zen. Waar je chaos en lawaai zou verwachten ervaar je juist rust. Het harmoniemodel heeft zo zijn voordelen.

Bij het openbaar vervoer, bezienswaardigheden en openbare plaatsen waar massa's mensen passeren zie je pijlen, lijnen en borden voor de looprichting, mensen vormen overal een rij en voordringen is echt not done, gebeurt het wel dan breekt zowat WOIII uit. Het gebruik van de roltrap en -band werkt perfect links = stilstaan rechts is lopen, bedenk echter goed welke kant je kiest, een roltrap oplopen kan lang en zwaar zijn en stoppen is geen optie. Op de stations, waar miljoenen mensen dagelijks kris kras door elkaar heen manoeuvreren is een leuke uitdaging en ook hier geldt stoppen is geen optie :-). Het is extreem schoon en toch is het moeilijk een afvalemmer te vinden, de Japanners zelf zien er over het algemeen piek fijn uit, als je let op de schoenen dan lijkt 98% van de passerende paar schoenen gisteren gekocht te zijn, zo glanzend of schoon zijn ze. Lopend op straat eten = no go (met uitzondering van ijs), roken doen ze binnen of binnen de sporadisch aanwezige omlijnde vakken op straat. Boeken zijn vaak gekaft en mobiele telefoons lijken aan hun hand geplakt, maar het gebruik mag alleen geluidloos, geen irritante ringtones, geen pings en daar waar gebeld mag worden, praten ze zacht. Auto's zijn er in de stad niet veel, en geluid maken ze ook al bijna niet. Het is bijna surrealistisch, maar het functioneert en het kan ook allemaal niet anders als je met zo veel mensen zo dicht op elkaar leeft. Juist door deze gedragscodes is het allemaal erg relaxed, niemand duwt of trekt, schreeuwt of toetert.... Het kan dus ook zo

de Japanners zijn beleefd, komen verlegen over en zijn erg behulpzaam, sta je even stil komt iemand op je af met de vraag of ze je kunnen helpen. Vraag je zelf iemand om hulp dan gaan ze tot het uiterste om je te helpen, hun eergevoel is zo groot dat ze zich schamen als ze het niet weten of je niet kunnen helpen.

Er zijn heel veel tegenstellingen, het is hypermodern en toch kom je met veel tradities in aanraking.


Om terug te komen bij de start, dinsdag hebben we in de wijk Shinjuku doorgebracht dit is het hypermoderne gedeelte met veel wolkenkrabbers, neonlichten en uitgaansgebieden.

Woensdag zijn we in het gebied Shibuya en Harajuku station beland, Harajuku station is met name bekend vanwege de verkleedde jeugd die zich hier verzamelt om zich zo af te zetten tegen de strikte kledingregels van werk en school, zelfs kapsels zijn aan regels gebonden. In Shibuya slenteren we de hele middag rond de talloze boutiques, door de nauwe zijstraatjes en lopen we over de omotesando (de champs elysees) waar het ene grote designhuis na het andere staat. In de avond gaan we richting Yokohama, voor het Tattoo museum van Horiyoshi en China Town. Horiyoshi is een van Japans' grootste levende kunstenaars. Hij gebruikt de eeuwenoude handtattoo techniek met het gebruik van een tebori. China Town, erg leuk om in de avond rond te dwalen door de smalle kleurrijke verlichte straatjes,eetstallen, toko's en tempels.

Donderdag zijn we naar Nikko gegaan, 2 uur met de trein vanuit de stad om daar echt prachtige tempels te bewonderen. De tempelgronden zijn indrukwekkend, dat in combinatie met de prachtige herfstkleuren en de goedgezinde weergoden en dat het niet echt druk was maakte dit tot een topdag. Aansluitend terug in Tokyo zijn we naar de oudste tempel van de stad gegaan en het Keizerlijk paleis.

Vandaag zijn we naar Kamakura gegaan, veel te druk en te toeristisch. We hebben dan ook ons plan omgegooid en zijn tegen de stroom ingegaan, een gouden stap. We hebben aan het einde van de middag, toen alle vlaggetjes en follow the guide mensen weg waren in alle rust the Great Buddha en de Hasedera Tempel bezocht. En als het donker is zie je geen tourist meer op straat, de bussen zijn weer volgeladen hup hup en chop chop en dan zijn de tempels op hun mooist, leeg, geen mens, stil en prachtig verlicht...

Foto's staan niet helemaal in de goede volgorde